Δεμερτζής, Κωνσταντίνος

(Αθήνα 1876 – 1936). Πανεπιστημιακός και πολιτικός. Ανέπτυξε γόνιμη συγγραφική δράση και το 1904 διορίστηκε υφηγητής στην έδρα του ρωμαϊκού δικαίου. Από το 1928 έως το 1935 δίδαξε ως τακτικός καθηγητής οικογενειακού δικαίου στη νομική σχολή Αθηνών. Ως πολιτικός έδρασε αρχικά στους κόλπους του Κόμματος των Φιλελευθέρων, με το οποίο εξελέγη βουλευτής από το 1910 και ανέλαβε υπουργός Ναυτικών το 1913. Το επόμενο έτος αποχώρησε από το Κόμμα των Φιλελευθέρων και το 1917 διορίστηκε υπουργός Ναυτικών, στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Ζαΐμη. Το 1924 ίδρυσε το Ενωτικό Προοδευτικό Κόμμα.Στις 30 Νοεμβρίου 1935 σχημάτισε κυβέρνηση, αναλαμβάνοντας και το υπουργείο Εξωτερικών. Πέθανε ύστερα από λίγους μήνες. Αξιόλογες είναι οι επιστημονικές του εργασίες Περί αναγκαστικής διαδοχής παρά Ρωμαίους και άλλαις νομοθεσίαις (1901), Στοιχεία τινά του κληρονομικού δικαίου του Γερμανικού Κώδικος (1904), Περί της ευθύνης του κράτους επί των παρανόμων πράξεων και παραλείψεων των υπαλλήλων (1913), Μελέτη περί των οικονομικών του κράτους (1913) κ.ά. Ο πρωθυπουργός (1935) Κωνσταντίνος Δεμερτζής (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).